پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

یک تحلیلگر مسائل سیاسی و اجتماعی نوشت: چند سال پیش با یکی از اعضای اصلی فرهنگستان علم گفت‌وگویی داشتیم که در آنجا صریح گفت با خواندن امیل دورکیم نمی‌توان به گزاره‌های دینی مطابق معیار‌های رسمی معتقد بود. کاملا هم درست می‌گفت. در حقیقت نه اینکه کتاب‌های فلسفی و اجتماعی غرب را خواندن افراد را بی‌دین می‌کند، بلکه با خواندن آن‌ها ممکن نیست که بتوان از گزاره‌های دینی این جماعت دفاع کرد، ولی می‌توان به معنای دیگری دیندار بود؛ معنایی که البته مورد تایید این‌ها نیست.

دکتر میرباقری را بعنوان متفکری صاحب سبک می‌شناسیم، اما بیانات اخیر ایشان در خصوص جایگاه علم و فلسفه در برابر دین و همچنین نوع نگاه حوزه‌ها به فلسفه، جای بحث و، اما و اگر فراوان دارد. گویا ایشان کمترین اطلاع یا اعتقادی به بروز و ظهور موج چهارم شناخت بشری یا ترکیب و هم نوائی قاعده‌مند علم و دین در دنیا و تلاش متخصصان دینی و دانشگاهی، جهت تقویت این موج ندارند؟ چنان با رویکرد تکفیری از علم فلسفه یاد می‌کنند که گویا تجربه دوره علامه طباطبائی و علت وجودی توجه به فلسفه در حوزه را فراموش کرده اند؟ گویا نمی‌خواهند بپذیرند که یکی از اهرم‌های قوت و قدرت فردی، چون امام خمینی در نظریه پردازی، اشرافیت ایشان به فلسفه بود. گویا اعتقادی به ضرورت تقویت علم کلام بعنوان عامل جهت دهنده و همگرا ساز قرائت‌های انتقادی به دین، نداشته و توصیه کننده صرف قرائت فقهی به دین هستند (در کنار قرائت‌های اخلاقی، شناختی و انتقادی)؟ و ... آرزومندیم، برداشت ما از صحبت‌های متخصص معظمی، چون دکتر میرباقری، برداشتی اشتباه بوده باشد. جهت ممانعت از قضاوت یکطرف، عین فرمایشان ایشان در گزارش آورده شده است.